Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, συνεργάτες και παιδιά ωραία του σκολειού μας.

"Τοις πάσιν ο χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν.
Καιρός του τεκείν και καιρός του αποθανείν...
...καιρός του κλαύσαι και καιρός του γελάσαι...
...καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν..."

Σας παραδίνω εγώ το μάθημα γιατί ο κύριος ,
ο αγαπητός για το ωραίο χαμόγελό του Γιώργος Σαπουντζής,
ο φίλος μας,ο συνάδελφός μας, ο δάσκαλός μας,
έφυγε πια από κοντά μας και δεν πρόλαβε να σας το παραδώσει.

Τη Δευτέρα στο σχολείο θα βρούμε τον καιρό να κλάψουμε.
Θα μαζευτούμε στην αυλή μας
και θα προσευχηθούμε ο καθένας και η καθεμιά στο Θεό που αγαπάει
να δώσει στην ψυχή του όλη τη χαρά του παράδεισου.
Θα τον αποχαιρετήσουμε όπως οι ναύτες που αποβιβάζουν
έναν καλό τους φίλο και συνάδελφο σ΄ένα νησάκι και
όπως αποχαιρετάει ένα καλό σκολειό τον καλό του φίλο,
τον καλό συνάδελφο και τον καλό του δάσκαλο.
Θα του πούμε ότι θα μας λείψει η μορφή του,
θα βεβαιωθούμε ότι θα τον θυμόμαστε με αγάπη πάντα,
θα ευχηθούμε ο θεός που τόσο τον αγαπούσε να τον αναπαύσει με ειρήνη,
θα τον πενθήσουμε όπως του αξίζει
και θα σχολάσουμε.

Την Τρίτη θαρθεί πάλι ο καιρός να γελάσουμε
και η ζωή μας θα πάρει το δρόμο της,
θα συνεχίσουμε το ωραίο ταξίδι όλες και όλοι μαζί
και μαζί μας και ο Γιώργος και το χαμόγελό του.

Γιατί για την αγάπη δεν υπάρχει θάνατος, να το ξέρετε.

Ο διευθυντής